Omgevingsfactoren als oorzaak van ziekte

Als we infectieziekten nader beschouwen, kunnen we stellen dat, afgezien van pandemieën, zoals covid, over het algemeen de meeste infectieziekten, die ernstige klachten veroorzaken en waaraan grote groepen mensen overlijden, voornamelijk voorkomen in tropische gebieden. Deze gaan gepaard met vaak slechte hygiënische leefomstandigheden voor wat betreft onderdak en drinkwater.

In ontwikkelingslanden zijn infectieziekten nog steeds doodsoorzaak nummer 1. Denk dan aan ziektes zoals malaria, Tuberculose, hepatitis C, Dengue en Hiv.
Deze invaliderende en vaak levensbedreigende infectieziekten komen op het noordelijk halfrond in Europese landen niet meer op grote schaal voor of zijn medisch goed te behandelen.

Deficiënties of anders gezegd, tekorten aan basis nutriënten ontstaan door voedselschaarste of door eenzijdige voeding, komen eveneens in West-Europese landen, met op elke hoek een supermarkt, niet meer op grote schaal voor.

Waar we in het westen wel een overschot aan hebben is aan potentiële schadelijke stoffen. Dit hebben we voornamelijk te danken aan de industriële revolutie. Al vroeg in deze revolutie hebben we fossiele brandstoffen  gekozen als belangrijkste energiebron voor onze industrieën. Dit was een bewuste keuze van de  mens, gedreven door hebzucht en macht, om zo de monopolie te verkrijgen over de belangrijkste drijfveer van deze revolutie, namelijk energie.

Dit werd gevonden in de vorm van steenkool en aardolie. Men had dan  immers het alleen recht over deze brandstoffen, die kilometers diep in de aarde verborgen waren, waar  men alleen bij kon, simpelweg omdat men het geld en de macht  had om ze te winnen. De eerste auto  reed namelijk op alcohol en wat is er eigenlijk mis met water als energiebron in de vorm van stoom en wat dacht je van zonlicht.

Onze lieve heer zal wel een hele goede reden hebben gehad om deze zeer toxische benzeen verbindingen diep in de aarde te verstoppen zodanig dat wij er niet bij konden.

Maar God heeft ons onderschat en we hebben in een zeer korte tijd, ongeveer 150 jaar,  iets wat zeer bedreigend is voor bijna alle levens vormen en wat veilig verborgen zat in de schoot van moeder aarde op grote diepte, massaal naar de oppervlakte gebracht en verspreid over deze  planeet. En dat met een zodanige snelheid, dat bijna alle levensvormen op deze planeet geen tijd hebben gehad om zich hieraan aan te passen. Dit kost namelijk miljoenen jaren, een proces wat  evolutie wordt genoemd. Ten gevolge van deze revolutie, het gebruik van fossiele brandstoffen en de productie van nieuwe verbindingen die van nature niet op aarde voorkomen hebben we deze planeet overspoelt met allerlei potentiële schadelijke stoffen.

Vanwege de toenemende omgevingsvervuiling, staan intoxicaties op nummer 1 in alle industriële landen, voor wat betreft de oorzaak van vele ziekten. Nog nooit in de geschiedenis van de mensheid zijn wij in contact gekomen met zoveel potentiële schadelijke stoffen als in deze tijd.
Omgevingsfactoren spelen daarom een steeds grotere rol bij het ontstaan van vele ziekten.

Waarom de omgevingsvervuiling  voor ons belangrijk is, is omdat we voortdurend interacties hebben met onze omgeving. De drie belangrijkste interacties die we hebben zijn eten, drinken en ademen . Via deze interacties  kunnen potentiële schadelijke stoffen ons lichaam binnen dringen en klachten veroorzaken. Omdat ik al vroeg in het begin van mijn klinisch onderzoek bewust was van de steeds toenemende omgevingsvervuiling en de rol van potentiële schadelijke stoffen als oorzaak van vele klachten, ben ik mij gaan buigen over de vraag hoe we  kunnen overleven in een toxische omgeving.
Hoe kunnen we, nu en in de toekomst, gezond blijven  ondanks het dagelijks binnen krijgen van vele potentiële schadelijke verbindingen.

Als we kijken naar het concept gif, kunnen we ons afvragen, wat is gif nou eigenlijk?
Als je de literatuur die zich met giffen bezighoudt, de Toxicologie, erop naslaat, dan kom je in hun definitie over gif tegen, dat alles eigenlijk een potentieel gif is, zelfs water kan gif worden.
Wat maakt nou dat iets giftig wordt. Het voornaamste wat bepaalt of een verbinding toxisch wordt is de concentratie van deze verbinding in een biologisch systeem.
Van 1 molecuul benzeen of arsenicum ga je echt niet dood, maar wel van een veelvoud ervan.
Krijg maar genoeg water binnen en je gaat dood. 8 liter water in korte tijd ingenomen is niet verenigbaar met het leven. Dit principe is van toepassing op alle stoffen. Vanwege dit feit, kunnen we de basis regel voor gezondheid formuleren, namelijk dat je toxine input even groot moet zijn als je toxine output. Alles wat je binnen krijgt moet er vroeger of later weer uit.

Je blijft alleen gezond als je in staat bent om op een adequate manier potentiële schadelijke stoffen te elimineren. Als je toxine input groter is dan je toxine output, kan de concentratie van om het even welke stof in het lichaam de toxische norm overschrijden, wat uiteindelijk kan leiden tot microscopische of macroscopische schade. Gif leidt tot schade en biologische systemen zijn in staat om potentiële schadelijke stoffen te concentreren. Vaak wordt de toxische grens niet buiten, maar in het biologisch systeem overschreden.

Ik wil daarom een nieuwe definitie van ziekte introduceren wat beter past bij onze huidige tijd . Ziekte is namelijk een conflict met je omgeving en gif staat aan de basis van dit conflict.
Alle patienten die ik in de loop der jaren heb behandeld hadden allemaal eigenlijk maar een probleem, namelijk: ze waren niet in staat om potentiële schadelijke stoffen te eliminineren.