Het was in de zomer van 2014 en ik was met vakantie in Spanje.  Drie dagen voordat we terug naar Nederland zouden gaan,  voelde ik ineens dat mijn rechter oor ging opzwellen en warm begon aan te voelen.

Ik zei tegen mijn man het oor moet gekoeld worden. Laten we een glas koud water bestellen met ijsklontjes. De ijsklontjes hebben we in een schone katoenen zakdoek gedaan en toen langdurig tegen de oorschelp aan gehouden.

In een plaatselijke Apotheek heb ik nog een prednison zalfje gekocht en hier het oor een paar dagen mee ingesmeerd.

Zowel de ijsklontjes als ook het zalfje hadden geen effect.

Direct toen we terug in Nederland waren ben ik naar de huisarts gegaan. Omdat het er ogenschijnlijk  op leek dat het oor ontstoken was, werd er een breedspectrum antibiotica voorgeschreven, er trad geen verandering van het beeld op, het oor werd dikker, pijnlijker en de huid begon er paars uit te zien.

Na een week terug gegaan naar de huisarts, hij begreep  niet wat er aan de hand was, had in zijn lange carrière nog nooit zoiets gezien. Misschien was de voorgeschreven antibiotica wel niet de juiste soort geweest zei hij, dus er moest een ander soort geprobeerd worden. Ik had zo’n pijn dat ik dacht,  dan moet dat maar. Ook deze antibiotica kuur had geen enkel effect op het oor. Wel kreeg ik door gebruik van twee antibiotica kuren een forse verhoging van de waarden van de lever, die na enige maanden weer normaal werden. Omdat we geen idee hadden waar we de oorzaak van het probleem moesten zoeken en ik wel in Afrika was geweest, heb ik besloten om tbc uit te sluiten en heb daarvoor bij de GGD arts een mantoux test laten uitvoeren. Hieruit bleek dat er geen tbc in het spel was.

Opnieuw naar de huisarts gegaan. Ik wilde dat mijn bloed werd onderzocht, en dat gebeurde. Uit het bloed onderzoek kwamen geen bijzonderheden wat te maken zou kunnen hebben met dit opgezwollen en pijnlijke oor. De huisarts  noemde het woord  chondritus, ofwel ontstoken kraakbeen, althans het leek er op. Chondritus  zou iets  voor een huidarts of  oorarts zijn.

Mijn eerste keuze was een oorarts. De ervaren oorarts zag er ook een chondritus in, en vroeg een collega  oorarts er naar te kijken, evenals meerdere co- assistenten, want zo’n situatie kwam zelden voor. De oorarts zei, dat hij mij niet kon helpen maar dat het misschien een auto immuun ziekte zou kunnen zijn, en dan wilde hij wel zorgen dat ik snel bij een reuma arts terecht kon.

Ik ben toen eerst naar een gepromoveerde Dermatoloog gegaan die zitting hield in een plaats dicht in de buurt waar ik woon en verbonden was aan het ziekenhuis in Nijmegen. Deze arts nam een stukje huid uit het oor wat werd onderzocht, dit durfde de oorarts niet te doen omdat  hij bang was dat er dan een infectie  zou kunnen op treden. De uitslag van  biopsie was, in gewone mensentaal, niets kunnen vinden (atypische infectie).

Toen heb ik de oorarts waar ik eerder  geweest was gebeld, en hem herinnert aan de belofte dat hij intermediair wilde zijn, zodat ik snel  bij een reumatoloog  op het spreekuur te komen.

De oorarts herinnerde zich mij heel goed en twee dagen later kon ik terecht bij een reumatoloog.

Ondertussen waren we 9 weken verder in de tijd en was mijn tweede oor ook mee gaan doen, kon ik niet meer slapen, pijnstillers verdroeg ik niet, nadat ik een kwart tablet paracetamol had ingenomen, kreeg ik twee uren lang ernstige  hartkloppingen. Ik voelde dat in mijn lichaam alles trilde.

Eenmaal bij de reumatoloog werden er bloedonderzoeken gedaan, ook hele specifieke dure onderzoeken om te kijken of ik een auto immuun ziekte had of een vorm van reuma. De conclusies van de onderzoeken waren: geen reuma  en geen immuun ziektes.

Ondertussen gebeurden er vreemde dingen in mijn lichaam, ik  kreeg  telkens weer op andere plaatsen net onder  mijn huid bloeduitstortingen, petechien, noemt men dat, dit maakte me wel bang. De ene keer waren er bloeduitstortingen in de vorm van langwerpige bloedstreepjes op mijn arm, dan was het wit van mijn ogen volledig rood, en zo ging het maar door, na een dag of drie verdwenen de bloedstreepjes weer.

Omdat een naast familielid van mij die ernstig ziek was en er met de reguliere gezondheidszorg  niet uitkwam, was opgegeven onder het kopje chronisch vermoeid, naar Jim was gegaan, en na behandeling van Jim  binnen een half jaar weer volledig beter was,  dacht ik, het zou fijn zijn als hij ook eens naar mijn situatie zou willen kijken.

Gelukkig mocht ik snel bij hem komen.

In een gemoedelijke sfeer mocht ik de bovenstaande casus aan hem voorleggen. Na aandachtig luisteren  wat ik hier boven heb beschreven, werd er direct over gegaan tot onderzoek.

Er waren wat druppels bloed in een buisje uit mijn vinger afgenomen en met dit bloed werden alle organen getest op bacteriën, virussen en schimmels.

Na enige tijd werd duidelijk dat al mijn organen, zelfs de hersenen in ernstige mate aangetast waren door een schimmelvergiftiging. Een groot boek wat op zijn kamer lag werd in het midden open geslagen en daar in stond vermeld dat bij deze schimmelvergiftiging bloeduitstortingen kunnen ontstaan. Het was dus al wetenschappelijk onderzocht door toxicologen

Blij was ik, dat de oorzaak was gevonden van alle ellende. En blij ook dat er al in het eerste bezoek aan Jim duidelijk was, wat er aan de hand was.

Nu kon er een gerichte behandeling ingezet worden en dat gebeurde, ik heb een behandeling gekregen om het gif uit mijn lijf te halen en met goed resultaat. Ook kreeg ik een college van Jim waar in hij uitlegde welke voedingsmiddelen beschimmeld kunnen zijn, en welke ik dus beter kan vermijden.

Na 10 weken was ik volledig van al mijn klachten af.

Wat mij erg aanspreekt is dat  in veel situaties het lichaam zelf de ziekte kan genezen met behulp van niet-chemische middelen.

Ik probeer mij aan alle inzichten die Jim mij heeft bijgebracht van uit zijn kunde, visie en ervaring, te houden. Ik ben me nu bewuster van de voeding die ik tot me neem.

Mocht er onverhoopt toch weer iets ontstaan wat lijkt op een schimmelvergiftiging, dan hoef ik niet meer het hele circuit door van de reguliere zorg, wat mij niets heeft opgeleverd, maar bel ik even naar Utrecht.

Greet