Mijn ervaringen met de orthomoleculaire geneeskunde door Jim Fernand

Mijn naam is Ineke, ik ben een vrouw van 57 jaar en sinds 1994 ben ik chronisch schildklierpatiënt.

Na meer dan twee jaar lichamelijk ongemak met allerlei ziekteverschijnselen werd bij mij door de reguliere geneeskunde een “hyperthyreoïdie” geconstateerd. Dat is een te snel werkende schildklier, ook wel de ziekte van Graves genoemd.
Later kwamen er ook klachten van mijn ogen bij ( Oftalmopathie )
Na minstens zes jaren behandelingen van de schildklier met medicatie en de welbekende “slok” ( een dosis radioactief 1311 ) en daarna de behandeling van mijn ogen van Prednison tot bestralingen en 7 “herstel”operaties toe, ging ik van een te snel werkende schildklier naar een te langzaam werkende, waardoor het noodzakelijk bleef mijn leven lang hormonen te moeten blijven slikken. Om de drie maanden moest ik bloed laten prikken om mijn dosering hormonen weer in te laten stellen, afhankelijk van de bloedwaarden.

Daarna heb ik een aantal jaren verschillende klachten gehad, al dan niet verband houdende met mijn schildklieraandoening. De reguliere geneeskunde had hier geen afdoende oplossing voor. En zo kwam ik in contact met Jim Fernand. Hij heeft steeds goede diagnoses gesteld en mij van mijn aandoeningen af geholpen door middel van voedingssupplementen, vitamines en mineralen. Omdat het daarna een paar jaar achter elkaar goed met mij ging, heb ik afscheid van hem genomen en kon ik de draad van alledag weer “normaal”oppakken.

Tot de winter 2006/2007. Zo langzamerhand had ik de lichamelijke verschijnselen van mijn schildklier wel leren kennen, dacht ik. Zo ook in deze tijd. Ik was moe, kon slecht slapen, was duizelig, kon me slecht concentreren. Ik kwam kilo’s aan. Maar het meeste last had ik als ik mij inspande. Na tien meter lopen bonkte mijn hart uit mijn lijf, laat staan als ik een trap op moest. Ik werd gek van het bedenken hoe ik iets kon doen zonder veel inspanning. Toch wilde ik gewoon blijven werken. Ik had een “zittend” beroep, dus dat moest kunnen, vond ik. In de gehele periode met de schildkliertoestanden had dat overlevingsmechanisme me er immers ook doorheen gesleept! Kijk, dacht ik, mijn schildklier werkt weer eens te traag.
Toen ik bloed liet prikken bleek, dat de schildklierwaarden goed waren, maar ondanks dat voelde ik me zeer beroerd. En dat al máándenlang! Tot ik bij de Bloedbank Sanquin kwam om bloed te geven. Ik werd geweigerd, omdat de voorcontrôle uitwees, dat ik een dramatische bloedarmoede had.

Ik werd verwezen naar mijn huisarts, die me onmiddellijk naar de internist in het ziekenhuis doorstuurde. Na een gesprek met haar veronderstelde ze dat ik “ergens” een bloedlek in mijn lijf zou hebben en dat daarvoor een serie onderzoeken van maag, darmen, hart en zonodig een borstbeenpunctie zou moeten plaatsvinden.
Toen ik dat hoorde was ik geshockeerd. Wéér ziekenhuis in ziekenhuis uit en wie weet wat voor behandelingen er weer moesten komen. Ik nam me voor om opnieuw contact met Jim Fernand op te nemen en te vragen of hij een diagnose kon stellen. Voor mijn thuisfront – dat heilig gelooft in de reguliere gezondheidszorg – wilde ik beide mogelijkheden proberen om te onderzoeken wat de oorzaak was van de anemie.
Ik vertelde de internist dat ik ook met een orthomoleculair geneeskundige in contact was, maar daar had ze geen belangstelling voor.
De eerste onderzoeken in het ziekenhuis begonnen, waarna ik ook voor consult naar Jim Fernand ging.

Hij constateerde via een Survival Response Test (SRT) een virale infectie van de schildklier en van de nieren. Dit was naar alle waarschijnlijkheid de oorzaak van de bloedarmoede. De virale infectie van de nieren had tot gevolg dat de energiestofwisseling van de nieren dusdanig werd gesaboteerd, dat dit ten koste ging van de productie van het hormoon erythropoëtine (EPO).
Ik kreeg een antiviraal medicijn om de infectie te bestrijden en vervolgens werd de bloedaanmaak in vijf stappen gestimuleerd, door middel van orthomoleculaire nutriënten. Ik vond het mooi om te horen van Jim Fernand hoe een rode bloedcel zich ontwikkelt en dat voor elke stap een ander middel nodig is om het op te bouwen. Ik had alleen van ijzertoediening of een bloedtransfusie gehoord als je bloedarmoede had.

Het is onvoorstelbaar wat er met mijn lijf gebeurde in dat proces van opbouwen van die rode bloedcellen. Ik kreeg steeds meer energie, kon me weer normaal inspannen en de klachten verminderden steeds meer. Na toch een maag- en hartonderzoek in het ziekenhuis, wat niets opleverde, wilde ik dat de internist zou stoppen met verder onderzoek. Ik vroeg haar wèl een bloedonderzoek te doen om te zien hoe het met de “bloedarmoede” was. De waarde was verbluffend gestegen. De waarde was van 4.9 mmol/l naar 6.6 mmol/l gegaan en ik was nog niet eens klaar met de opbouw van de rode bloedcellen bij Jim Fernand. De laatste behandelingen bij hem vonden plaats. De bloedwaarde was inmiddels 8.2 mmol/l. Ik voelde me als herboren. Bij de internist had ik een afrondend gesprek en zij stond voor een raadsel, zei ze.
Ik heb dit alles wel uitvoerig met mijn huisarts besproken, maar hij kon er niet meer over zeggen, dan dat er meer onder de zon is dan wij weten en denken.

Het mooie van de orthomoleculaire geneeskunde vind ik, dat daarbij wordt gezocht naar de oorzaak van de lichamelijke klachten d.m.v. de diagnosemethode die Jim Fernand hanteert.
Ik kan nog steeds niet bevatten hoe hij die stressreacties meet. Maar na alle ervaringen die ik heb mogen meemaken en de behandelingen die er op volgden, heb ik er veel vertrouwen in gekregen en ondervonden dat dit een zeer waardevolle manier is om met ziekte en gezondheid om te gaan. Deze is bovendien niet lichamelijk belastend in vergelijking met de onderzoeken en behandelingen in het ziekenhuis. Het is me dan ook nog steeds niet duidelijk – en vind het schrijnend – dat er niet veel meer kan worden samen gewerkt met de reguliere gezondheidszorg. Ik vind het zeer terecht dat deze vorm van onderzoek en behandeling in mijn pakket van de ziektekostenverzekeraar is opgenomen. Het is handig van hen te erkennen dat het ook nog eens zeer kostenbesparend werkt ten opzichte van de reguliere gezondheidszorg.

Ineke