Doofheid ouderdomskwaal?

Het begon heel geleidelijk. Eerst hoorde ik iets minder met mijn rechteroor, maar gaandeweg werd het steeds erger. Ik dacht laat ik eens naar de huisarts gaan om mijn oren uit te laten spuiten. Nadat ik dat gedaan had hoopte ik natuurlijk op verbetering, maar het maakte geen verschil. Gelukkig deed mijn linkeroor het nog wel goed, en kon ik daar een heleboel mee opvangen. Maar als ik mijn linkeroor afdekte, was er alleen ijzige stilte. Ik zag veel van mijn leeftijdgenoten met een gehoorapparaatje lopen, dus ik dacht ja het is ouderdom. Maar voordat ik naar de audicien ging, dacht ik aan Jim. Hij had mij al eerder goed geholpen met een andere klacht. Zo gezegd, zo gedaan.

Uit de test  bleek al snel dat er gif in mijn rechteroor zat. Jim wist niet precies wat voor soort gif, maar uit de medicijnen die ik nodig had om het gif af te breken, kon hij afleiden dat het een soort landbouwgif/insecticide moest zijn. Ik moet iets gegeten hebben waar gif in zat en dat is via mijn speekselklieren in mijn gehoorgang gekomen.

Ik begon vol goede moed aan het afbreken van het gif, dat bleek een pittige opgave. Bij het afbreken van het gif kwamen er heel sterke zuren vrij, die mijn nieren allemaal moesten afvoeren. Uit het feit dat ik zo sterk reageerde op de ontgifting kun je afleiden dat het om een heel gemeen gif ging. Als ik te snel ging werd ik kotsmisselijk. Uiteindelijk heb ik er ruim een half jaar over gedaan om al het gif kwijt te raken. Maar ik heb nu mijn gehoor weer voor 100% terug.

Wij nemen allemaal vanzelfsprekend aan dat doofheid een ouderdomskwaal is. En als je die overtuiging voor waar aanneemt ga je ook niet op zoek naar de oorzaak.

Carolien